şimidiki aklım olsa

şimdiki aklım olsa

bana acı veren maça kızı da olsa elimden koz
vermezdim
fit olmadıklarımı bırakırdım pişti birikimlerinde
ağırlaşan
adımlarım keserken batak gidişlerimi
jokersiz parmak uçlarımda bile sadece
kendime değer verirdim

şimdiki aklım olsa

dış kapının mandalı
yüzlere takılıp düşmezdim
siyah gün yemezdim katıksız günlerimde
serbest
piyasa ekonomisinde kim ne yaparsa yapsın
sabit kalemle kimseyi değiştirmeye
çalışmazdım

şimdiki aklım olsa

kabak tadı verenler için beriye
bakmazdım
ellerimi siper yapardım yüzüme görmemek için haşaratları
ilaç
sıkardım duvardan düşen takıntılarına
medet ummazdım örümcek beşiğinde
uyuyanlardan

şimdiki aklım olsa

tartışmazdım gırtlağımın
tellerindeki detone titreşimlerle
kırılmalarıma kelepçe takmazdım
az
hasarla atlatırdım insanların tedavüldeki hobilerini
yayılırdım suskunluğuma
yan gelip yatma yerim olmasa da

şimdiki aklım olsa

incitmeden
ayaklarımda sallardım beriden edilmiş sözleri
laf trenine yetişmek için tavaf
etmezdim peronları
içindeki pisliklerle kaç kişi olduklarını
saymazdım
sessizliğimi parlatırdım yıkarken anıları ardından

şimdiki
aklım olsa

gürültüsü gürül gürül akanların yanına çapa
atmazdım
dilimde kuruturdum adlarını giden ayak sesleriyle
ağız
arayanların ağzına biber sürerdim
tuz yakarken nazarlarıma

şimdiki
aklım olsa

kaybetmezdim kendimi para makamında benden ötede
müfredatı
avuç yalayanlara küpe çiçekleri takardım
külliyen derken , gözün büyümüş
senin gözün
alayının arkasından not kırardım büyüyen gözlerine

tşk ederim birini seviyorum oda beni seviyor ama beraber olamıyoruz