Ve gittin..
Öncesini düşünmek
istemedigim sonrası ise meçhul bir aşktı yaşadığımız..
Ve aşk
bitti..
Giderken geride bıraktığın, içinden seni de almayı unttuğun bir
kalp.Biraz hasarlı, ürkek, bir o kadar da beceriksiz..
Seni unutmayı bile
beceremedi bu kalp..
Aşk bitti...
Sensiz uyuyamadığım
geceler,karanlıktan korktuğumda çevirdigim numara, sabah kalktıgımda huzur
verici sesin yok, gözlerin yok...
Dedim ya gittin...
Sen gittin
gideli bu ilk ve son mektubum sana...
Artık seninleyken yazdığım şiir ve
mektupları düzeltiyorum ve düzeltecegim...
Seni seviyorumları 'seni ne
cok sevdim' yaptım,meğer ne çok seni seviyorum yazmışım, seni öpüyorumları 'seni
özlüyorum ' yaptım...
Yaptım da bir 'seni unuttum' yapamadım...
'Seni
unutmalıyım'da kaldı hep...
Seni unutmalıyım...
Ve
gittin...
Sadece bitti dedin...
Fazlasına gerek yoktu
zaten...
Herkes anlamak istediğini anlardı degil mi.?
Ama inan hiçbir şey
anlamıyorum...
Sana lanetlermi yağdırmalıyım,yoksa yolun açık olsun mu
demeliyim...
Yok bu çok fazla,dilerim Allah'tan bensiz gittiğin hiç bir yol
açık olmasın...
Sensiz aldığım nefes nefes değilken, bensiz aldığın nefes
nefes olmasın...
Yok bu da çok fazla...
Ben kıyamam ki
sana...
Ben sadece geride bıraktıgın bu beceriksiz kalp için
yalvarıyorum...
gel unuttur bana seni..
Herseyi tam sanmıştım hep,
eksikleri görene kadar...
Ama şimdi farketiyorum ki, eksiğin ötesinde kayıp
var...
Ellerim...Saklanmışlar gölgelere, bomboş ve soğuklar...