Azınlı Bir Katilin, Yüzünden akan Ter parçacıkları gibidir, senin gözlerine
bakarken, hissettiğim sevgi’m!
Sen ßeni ßüyüttün. Sevgini Verdin, Sevgimi
aldın, Sevgimle birlikte her şeyimi aldığını bilmeden…
Gidiyorum demiştin.
Neden gidersen, hala anlamış değilim. Bişeylermi Yolunda gitmedi Desem bile
Koymuştun bir Kere Kafana.
Çok kolaydı dimi, Bir hırsız gibi gelip, Sessizce…
Ansız… Bir o kadar Uzun… Ben Daha doyamamıştım ki sana, Sana alışmaya
çalışırken, Şimdi yokluğuna Alışmak Zorunda Bıraktın beni. Neden, Diyebilsem
Sana. Ne yaptım yada ne yapmamalıydım diyebilseydim sana, elin elimde,
gözlerimiz ise aynı ufuktaydı, belki de.
Gelişin gibi Gidişinde Ani
oldu.
Doyamamak, Doymamak tı galiba.
Sevgi, özlem, Hasretti Bizim
ki.
Ne Var ki Yoksun artık.
Gittin, Gitmelimiydin, gitmen mi
gerekiyordu, niye benden gidiyordun, niye bensiz gidiyordun. Bilmiyorum Hiçbir
şey. Sadece ßitti, Gidiyorum Diyebildin.
Ardında Neler bırakabilirdin Sence.
Geçip Geçiştir Bir kalp’ mi, Yoksa, Yoksa… Yoksa, Sevmemişmiydin. O güveni
verememişmiydim sana, O sıcaklığı İletememişmiydim Sana, Ne Anlatabildin, Nede
anlayabildim.
İçimde Fırtınalar Kopsa Ne fayda Artık, Gül bahçelerine
Benzettiğim, Hayallerimi onla birleştirdiğim, onsuz hayalim olmayan, Hayalimin
Onsuz anlamı olmayan Sen.. Yoktun ki. Hiçte olmayacaksın galiba. Dönsen, Yine
ßurdayım Desen. Yine Sendeyim Hadi Sar beni Desen, Aptalca Bir düşünceydi
Kendimi tutamadım Desen.
Şimdi Gönlümün Kapısını Kapattım
Herkese.
Artık Sevsen de Boş, Sevmesen de.
Artık Dönsen de Boş, Dönmesen
de.
Gitmek İçin, Bir daha Gelme Yüreğime.
Vakit Tamam Artık,
Kaldırmaz Bu Bünye