41. Masal Duası...

Konu: 41. Masal Duası... Çarş. Eyl. 24, 2008 5:43 pm

İnsanoğluna kırk gün zor gelirmiş derler ya... Kırkbirinci günden başlıyorum yas tutmaya... Kocaman yalnızlığımı da alıp yanıma... Sensiz geçen kırk günün yanına, senli geçen kırk günümü ekliyorum, kırk kervan taşıyamıyor yükümü...

İçimin hanlarında mola veriyorum, uzun sürmüyor... Yine çıkıyorum sensizlik çölüne... Kırk gün yürüyorum, sensizlikle kavruluyor dilim damağım...

Mola verdiğim tüm hanlar aynı... Yürüyüp yürüyüp hep aynı harabeye varıyorum...
Hani vardır ya masallara başlarken tekerlenirsin, uykuyla merak arasında sallanırsın... Masal başlar ama sonunu hiç duyamazsın... Bir arpa boyu bile yol almamak için düşersin yollara...Dönüp dolaşıp geldiğim hep o aynı kervansaray...Benim harap sarayım... Mabedimden geri kalan ya da kalamayan...

Yedi tane cücem olmasa da ya da kuleden sarkıttığım upuzun saçlarım... Merdivende düşüreceğim ayakkabım ayağımı sıksada... Ya da hep uyuyup prensimi bekleyeceğime, kabuslarla bölünen hayatımda gözlerim şişmiş olsa da, binbir gece sürecek tüm hikayeleri bir gecede sonlandırsamda;
Masal heveslisi bir hayata uyuyup uyanıyorum hep...

Kırk günü sensiz dimdik geçiren bana, kırkbirinci günde kırkbirkere maşallah duası okuyor ninem sanki...
Uyuyupta büyüyeceğim yaşı çoktan geçtim sanıyordum... Yanılmışım... İnsan her akşam bu ninniyle uyuyup, sabahında farklı bir yaşta uyanabilirmiş oysa...